- badiyəgərd
- ə. və f. 1) çöldə yaşayan, çöldə gəzən; 2) köçəri
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti. 2009.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti. 2009.
badiy — (Qax) bacı. – Badiy, Qullu <Güllü> badiy evdədimi? … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
badiyə — (Quba, Şəki) 1. saxsı piyalə (Quba) 2. qulpsuz mis qab, badya. – İnəx’dən bir badiyə süt sağdim (Şəki) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
badiyə — ə. çöl, səhra … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
badiyənişin — ə. və f. «çöldə oturan» çöldə yaşayan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
badiyəpeyma — ə. və f. çöldə gəzən, bədəvi … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
bəvadi — ə. «badiyə» c. çöllər, səhralar … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti